Sağlık Bakanlığı özel sağlık kuruluşlarında yeni düzenlemelere gitti

Sağlık Bakanlığı, 'Sağlıklı Türkiye Yüzyılı' programı kapsamında Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelik'i güncelleyerek önemli tasarruflarda bulundu. Bu yeni düzenlemeler, tıp merkezlerinde ve özel sağlık kuruluşlarında sunulan sağlık hizmetlerinin kalitesini artırmayı hedefliyor. Türkiye’de her 10 hekimden 9’u, çalışma hayatları boyunca en az bir kez hasta veya yakını tarafından şiddete uğradığını raporlarken, sağlık hizmetlerinin kalitesinin artırılması gündemde öncelikli bir sorun haline geldi. Zira son yıllarda sağlık sektöründe yaşanan sorunlar ve sıkıntılar, özellikle muayenehane ve özel tıp merkezlerinde sunulan hizmetlerin niteliğinde düşüşe neden olduğu sıklıkla dile getiriliyordu. Yeni yönetmelik, özel tıp merkezlerinde planlı sezaryen doğuma yasak getirilmesi ile gündeme geldi. Bu durum, sağlıkta nasıl bir dönüşüm yaşandığının net bir ifadesi olarak değerlendiriliyor. Ameliyathane olmayan tıp merkezlerinde doğum ünitesi kurulmasına izin verilmemesi, tıbbi müdahalelerin gerçekleştirilmesi için gereken standartların yükseltilmesini hedefliyor. Aynı zamanda, doğum ünitesi kurmak isteyen merkezlerin standartlara uyması zorunlu hale getirildi. Bu gelişmeler, doğum sürecinin doğallığını ve normal doğumun teşvik edilmesini ön plana çıkarmak amacı taşıyor. Tıbbi endikasyon ve uygulama denetimlerinin artması, sağlık hizmetlerinin bilimsel standartlara uygunluğunu sağlamayı amaçlıyor. Ancak, bu düzenlemelerin doğrudan etkilediği kadınların hakları üzerine yapılan tartışmalar artış gösterdi. CHP Aile ve Sosyal Hizmetlerden Sorumlu Genel Başkan Yardımcısı Aylin Nazlıaka’nın açıklamaları, düzenlemenin kadınların haklarını kısıtladığını savunduğu ifadelerle dikkat çekti. Nazlıaka, bu kararların kadın sağlığı ve bedenleri üzerinde birtakım müdahaleler içerdiğini ve bu durumun kabul edilemez olduğunu vurguladı. Kadınların doğum yapma şekli ve hangi koşullarda doğum yapacakları üzerinde bir devlet otoritesi olarak müdahalenin söz konusu olduğunu belirtti. Birçok kadın durumu eleştirdi ve kendi bedensel tercihlerinin saygı gösterilmesini istedi. Ayrıca, bu tür düzenlemelerin dezavantajlı kesimlerde yaşayan kadınları oldukça etkileyeceği, sağlık hizmetlerine erişim açısından kısıtlamalara neden olabileceği de öne sürüldü. Özellikle kırsal kesimdeki kadınların bu yeniliklerden olumsuz etkilenebileceği iddiaları, sosyal dayanışmayı ve toplumsal cinsiyet eşitliğini sorgular hale getiriyor. Bu noktada, gerçek hayatta tıbbi endişeler ve doğum süreçlerinin nasıl yönetileceği üzerine kadınların ve ailelerin iradesine daha fazla önem verilmesi gerektiği görüşü öne çıkıyor. Sonuç olarak, güncellenen yönetmeliklerin sağlık hizmetlerinin kalitesini artırmak ve doğum süreçlerini vurgulamak amacıyla yapıldığı öne sürülse de, kadınların bedensel hakları ve karar verme yetileri üzerindeki etkileri geniş bir toplumsal tartışma yaratmaya devam edecek gibi görünüyor. Sağlık hizmetlerine erişimin kısıtlanmaması, kadın sağlığının güçlendirilmesi ve doğum süreçlerinin özgürlük alanı haline gelmesi için gerekli adımların atılması gerekiyor.